สวัสดีครับทุกท่าน ผมชื่อแบงค์ หรือภาคิน ยังแสง ปัจจุบันอายุ 17 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ ที่โรงเรียนทุ่งเสลี่ยมชนูปถัมภ์ จังหวัดสุโขทัย วันนี้ผมอยากจะเล่าเรื่องราวชีวิตของผมก่อนที่ผมจะได้เข้ามาอยู่ที่บ้านนกขมิ้น และการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผมครับ

ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมต้องอยู่กับยายเพียงสองคนเพราะพ่อกับแม่แยกทางกัน แม่ของผมไม่สามารถเลี้ยงดูผมได้จึงแต่งงานใหม่และไปทำงานที่กรุงเทพฯ รวมถึงลูกๆของยายผมก็ต้องออกไปทำงานเพื่อส่งเงินกลับมาช่วยเหลือครอบครัว ผมเติบโตขึ้นมาด้วยความรักของยาย และครอบครัวของเราก็มีความเชื่อในพระเจ้าทำให้ผมถูกปลูกฝังให้รู้จักการรักผู้อื่นเหมือนที่รักตนเอง แต่เมื่อผมอายุ 8 ขวบ ผมเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นเด็กที่ติดเพื่อน หนีออกจากบ้านบ่อยครั้ง ไม่ยอมไปโบสถ์ แม้ว่ายายจะพยายามสอนและพาผมกลับมาในทางที่ถูกต้อง แต่ผมกลับทำให้ยายต้องเป็นห่วงและเสียใจอยู่เสมอ

จนกระทั่งจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิตของผมมาถึง อาจารย์ท่านหนึ่งที่รู้จักกับบ้านนกขมิ้นได้พูดคุยกับแม่และยายของผม และสุดท้ายผมก็ได้เข้ามาอยู่ในการดูแลของบ้านนกขมิ้นในปี พ.ศ. 2560 ช่วงแรกที่เข้ามาอยู่ที่นี่ ผมรู้สึกไม่คุ้นชิน คิดถึงบ้านมาก แต่

เมื่อเวลาผ่านไป ผมกลับรู้สึกโชคดีและมีความสุขที่ได้มาอยู่ที่นี่ บ้านนกขมิ้นไม่ได้เป็นเพียงสถานที่พักพิง แต่เป็นครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น ผมได้รับการดูแลอย่างดีจากพ่อแม่และพี่ๆ เจ้าหน้าที่ที่นี่ ได้รับโอกาสให้เรียนหนังสือ ได้รับการสอนให้มีระเบียบวินัยและที่สำคัญ ผมได้รู้จักพระเจ้ามากขึ้น ได้เข้าใจว่าพระองค์ทรงมีแผนการที่ดีสำหรับชีวิตของผม

นอกจากเรื่องเรียน ผมยังค้นพบว่าผมรักในเสียงดนตรี ผมสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลายชนิดและยังชอบร้องเพลงอีกด้วย ดนตรีทำให้ผมมีความสุข และทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีคุณค่า ผมยังชอบที่จะเป็นที่ปรึกษาให้กับเพื่อนๆ และน้องๆ ในบ้าน เพราะผมเข้าใจว่าทุกคนต่างมีเรื่องราวชีวิตที่แตกต่างกันไป ผมอยากเป็นกำลังใจและอยู่เคียงข้างพวกเขาเสมอ ด้วยเหตุนี้ อนาคตผมจึงฝันอยากเป็นนักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห์ เพื่อช่วยเหลือและดูแลจิตใจของผู้คนเพราะผมเชื่อว่าทุกคนควรได้รับโอกาสและความรักเหมือนที่ผมได้รับจากบ้านนกขมิ้น

ผมอยากฝากถึงน้องๆ และเพื่อนๆ ที่ยังอยู่ในบ้านนกขมิ้นว่า เราโชคดีมากที่ได้อยู่ที่นี่ ขอให้ทุกคนตั้งใจเรียน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และอย่าลืมพระเจ้าผู้ทรงรักเราเสมอ ขอให้เราเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดี และนำความรักที่เราได้รับไปส่งต่อให้กับผู้อื่น

สุดท้ายนี้ ผมอยากขอบคุณพ่อแม่บ้านนกขมิ้นที่ดูแลและอดทนกับพวกผม ขอบคุณพี่ๆ เจ้าหน้าที่ที่คอยสอนและเป็นแบบอย่างที่ดี ขอบคุณผู้สนับสนุนทุกท่านที่ช่วยเหลือพวกผมทั้งทุนการศึกษาและสิ่งของจำเป็น ทุกสิ่งที่ท่านมอบให้ล้วนเป็นพระพรในชีวิตของพวกผม ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านให้มีสุขภาพแข็งแรง ประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน และมีสันติสุขในพระเจ้าเสมอ ขอพระเจ้าอวยพรครับ

น้องแบงค์ – นายภาคิน  ยังแสง